یکی از دلایلی که درمان اختلال شخصیت را کمی دشوار می‌کند، مقاومت افراد برای مراجعه به درمانگر و عدم آگاهی از وجود اختلال می باشد. این افراد معمولا افکار و رفتارهای نامعقولی دارند که مانع از برخورد صحیح آنها با مشکلات می‌شود و در نتیجه کمک گرفتن از مشاور و روانشناس را برای‌شان سخت می‌کند.

بسیاری از این افراد در انکار به سر می‌برند و یا خیلی سخت قبول می‌کنند که شرایط خوبی ندارند،  بدون درمان و مراجعه به متخصص علائم این دسته از اختلالات از بین نمی‌روند.

روان درمانی، اصلی‌ترین روش برای درمان افرادی است که از اختلالات شخصیت رنج می‌برند به نحوی که این اختلالات عملکرد روزانه و کیفیت زندگی آنها را به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

روش‌های روان‌درمانی انواع مختلفی دارند که روش موثر برای درمان اختلال شخصیت درمان‌های «گفتار محور» هستند از جمله:

•  درمان شناختی رفتاری (CBT)
• رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)
• روان‌درمانی بین‌فردی (IPT)
• روان‌درمانی متمرکز بر خانواده

درمان شناختی رفتاری به افراد کمک می‌کند تا بتوانند خود را از منظری متفاوت بازبینی کنند و به دنیای اطراف خود با نگاهی متفاوت بنگراند. بسیاری از درمانگران از این نوع درمان برای نهادینه کردن افکار سالم و رفتارهای سالم در افراد استفاده می‌کنند.

درمان شناختی رفتاری، یک درمان ایده‌آل برای کسانی است که مصرف دارو اولویت آنها نیست و می‌خواهند الگوی زندگی، تفکر و رفتارهای خود را تغییر دهند.

روان درمانی بین فردی، بیشتر به نوع روابط افراد با دنیای اطراف‌شان می‌پردازد و بر روی رابطه فرد با تک تک اعضای خانواده و دوستان وی تمرکز دارد؛ همچنین سعی می‌کند تا مهارت‌های برقراری ارتباط در فرد را ارتقا بخشد و الگوهای نادرست را با کمک فرد به مرور زمان کمرنگ‌تر کند.